Soneto en galego (poesía)
Vella chepuda é a soidade (Vieja jorobada es la soledad) Haberá indecencia na furia, quizais na decencia, frivolidade, mais mesturando candor e saudade non vai vir do inferno a luxuría. Por mor deses relamidos da curia non vou sentir polo teu mel, saudade, que vella chepuda é a soidade e sempre leva manto de penuria. Eu heite facer voar e revoar cando visite a frequiña ermida. os montes as leiriñas e o pombar. Afogarei en gozo a tua vida, fareite soñar despois de soñar ata que a dita te deixe rendida

_(style_of)_-_Portrait_of_an_Unknown_Man_-_726066_-_National_Trust.jpg)






.jpg)


,_Duchess_of_Cleveland_by_John_Michael_Wright.jpg)





_by_Marcus_Gheeraerts_the_Younger.jpg)




.jpg)

.jpg)



.jpg)





_-_Portrait_of_Queen_Elizabeth_I_-_Google_Art_Project.jpg)
Comentarios
Publicar un comentario