A min pásanme as cousas máis raras

-

 A min pásanme as cousas máis raras. Cando era neno andaba ós paxaros (pájaros), de maior andaba ás paxaras (chichis), e agora de vello non ando nin ós paxaros nin ás paxaras. Si, a min pásanme as cousas máis raras.

Xosé Enrique Oti García.


Comentarios

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

Colibrí adulador (poesía)

-
Imagen
Colibrí adulador que libas en la aurora. tuyo es el esplendor de la  flor que aflora. La ves es su plenitud por el rocío bañada, rocío de juventud, de flor entregada. Colibrí adulador, si prometes  la gloria, se caballero, señor, señor con memoria. José Enrique Oti García.
Leer más

Soneto en gallego (poesía)

-
Imagen
    Vella chepuda é a soidade (Vieja jorobada es la soledad) Haberá indecencia na furia, quizais na decencia, frivolidade, mais mesturando candor e saudade non vai vir do inferno a luxuría. Por mor deses relamidos da curia non vou sentir polo teu mel, saudade, que vella chepuda é a soidade e sempre leva manto de penuria. Eu heite facer voar e revoar cando visite a frequiña ermida. os montes as leiriñas e o pombar. Afogarei en gozo a tua vida, fareite soñar despois de soñar ata que a dita te deixe rendida. Xosé Enrique Oti García.
Leer más

El árbol caído

-
Imagen
 Quien hace leña del árbol caído   camina por la vida sin sentido.           pues el ser humano,     a no ser que sea un villano, no ayuda a enterrar a su hermano. José Enrique Oti García.
Leer más