Soneto en galego (poesía)
        Vella chepuda é a soidade (Vieja jorobada es la soledad)  Haberá indecencia na furia,    quizais na decencia, frivolidade,   mais mesturando candor e saudade   non vai vir do inferno a luxuría.     Por mor deses relamidos da curia   non vou sentir polo teu mel, saudade,   que vella chepuda é a soidade   e sempre leva manto de penuria.     Eu heite facer voar e revoar   cando visite a frequiña ermida.   os montes as leiriñas e o pombar.     Afogarei en gozo a tua vida,   fareite soñar despois de soñar   ata que a dita te deixe rendida        

.jpg)

_-_De_roeping_van_Matte%C3%BCs_(1599-1600)_-_Rome_San_Luigi_dei_Francesi_10-01-2011_12-07-56.png)
_-_Ecce_Homo_-_Google_Art_Project.jpg)


.jpg)

.jpg)
.jpg)




.jpg)
.jpg)

.jpg)



.jpg)
.jpg)

















_(c._1602).jpg)
.jpg)

.jpg)
.jpg)
.jpg)
Comentarios
Publicar un comentario