Cuando el viento sopla de cola
Cuando el viento sople de cola,
con quienes te vieron repelente
no te dediques al ojo por ojo
y diente por diente,
que en sus actos se diferencian
las personas de la gente.
José Enrique Oti García.
Soneto en galego (poesía)
.jpg)
Vella chepuda é a soidade (Vieja jorobada es la soledad) Haberá indecencia na furia, quizais na decencia, frivolidade, mais mesturando candor e saudade non vai vir do inferno a luxuría. Por mor deses relamidos da curia non vou sentir polo teu mel, saudade, que vella chepuda é a soidade e sempre leva manto de penuria. Eu heite facer voar e revoar cando visite a frequiña ermida. os montes as leiriñas e o pombar. Afogarei en gozo a tua vida, fareite soñar despois de soñar ata que a dita te deixe rendida
Comentarios
Publicar un comentario