Quien predica y no da trigo
Soneto en gallego (poesía)
Vella chepuda é a soidade (Vieja jorobada es la soledad) Haberá indecencia na furia, quizais na decencia, frivolidade, mais mesturando candor e saudade non vai vir do inferno a luxuría. Por mor deses relamidos da curia non vou sentir polo teu mel, saudade, que vella chepuda é a soidade e sempre leva manto de penuria. Eu heite facer voar e revoar cando visite a frequiña ermida. os montes as leiriñas e o pombar. Afogarei en gozo a tua vida, fareite soñar despois de soñar ata que a dita te deixe rendida. Xosé Enrique Oti García.
Comentarios
Publicar un comentario